Koń fryzyjski — opis rasy

Konie fryzyjskie od razu przyciągają spojrzenia — kruczokara maść, bujna grzywa i ogon, niezwykły ruch po prostu nie mogą pozostać niezauważone. Zwłaszcza ogiery prezentują się z niezwykłą ekspresją. To sprawia, że wielu miłośników koni marzy o zakupie wierzchowca tej rasy. Sprawdź, co warto wiedzieć o fryzach na początek!

Historia koni fryzyjskich

Konie fryzyjskie pochodzą z Fryzji (dzisiejsze tereny Holandii). Początki tej rasy koni sięgają czasów rzymskich i jeszcze w średniowieczu charakterystyczne kare rumaki były używane przez rycerzy jako konie bojowe. Później spotykano je w hodowlach rolników, którzy wykorzystywali te silne konie do pracy.

W baroku ta rasa koni była udoskonalana krwią koni iberyjskich, co miało sprawić, że koń fryzyjski będzie lżejszy i bardziej elegancki. Wówczas można było podziwiać konie tej rasy w Hiszpańskiej Szkole Jazdy. W XIX wieku koń fryzyjski został poddany licznym krzyżówkom w celu uzyskania konia zaprzęgowego, który sprawdzi się w wyścigach kłusaków.

W tamtych czasach czystość rasy była poważnie zagrożona i do XX wieku przetrwały nieliczne fryzyjskie ogiery hodowlane czystej krwi. Współcześnie znane fryzy to potomkowie koni pocztowych oraz pozostających w rękach chłopów.

Hodowla koni fryzyjskich

Pierwsza oficjalna księga stadna rasy koń fryzyjski została założona w 1878 roku, a imię pierwszego zapisanego ogiera brzmiało: Nemo 51. Dziś hodowla konia fryzyjskiego podlega ścisłym wytycznym Holenderskiego Związku Hodowców Koni Fryzyjskich, którzy prowadzą oceny koni i wpisy do księgi stadnej. Szczególnie ścisłej selekcji poddaje się ogiery. W ten sposób są pielęgnowane cechy rasowe koni fryzyjskich.

W Polsce koń fryzyjski cieszy się umiarkowaną popularnością, choć nie brakuje miłośników rasy, dla których kupno konia fryzyjskiego to spełnienie marzeń. W naszym kraju funkcjonuje wiele hodowli koni fryzyjskich, a ceny są umiarkowanie wysokie: od ok. 15.000 zł w górę. Czasem hodowcy krzyżują inne rasy koni z fryzami, uzyskując efektowne mieszanki.

KOŃ FRYZYJSKI — OPIS WYGLĄDU

Konie fryzyjskie występują wyłącznie w karym lub (nieakceptowanym) kasztanowatym umaszczeniu. Mają proporcjonalną, masywną budowę ciała. Szyja jest masywna i wysoko osadzona, ma lekko łabędzi kształt. Uszy stosunkowo małe, prosty profil głowy. Znak rozpoznawczy tej rasy to szczotki pęcinowe na nogach, bujna grzywa i ogon. Kończyny przednie są suche i proste, kończyny tylne cechuje długie udo. Zdarza się nieco miękki grzbiet.

Konie fryzyjskie są znane z efektownych chodów — zwłaszcza kłusa z momentem zawieszenia, silnym odbiciem zadu i mocnym zgięciem nóg w stawach oraz z okrągłego galopu.

Koń fryzyjski — wzrost

Dolna granica wzrostu tej rasy koni to 155 cm w kłębie, górnej granicy wysokości nie ma, jednak idealny wzrost fryzów jest określany na 160 cm w kłębie.

Charakter i temperament — konie fryzyjskie

Fryzy to bardzo spokojne, ufne i przyjaźnie nastawione zwierzęta. Chętnie współpracują z człowiekiem i uważnie starają się wykonywać zadania. Koń fryzyjski wykazuje niewielką skłonność do narowów czy płochliwości, co odziedziczył po zimnokrwistych przodkach. Jest zrównoważony, cierpliwy i łagodny, dlatego świetnie nadaje się na pierwszego konia mniej doświadczonych osób.

Użytkowanie konia fryzyjskiego

Obecnie konie fryzyjskie sprawdzają się jako konie ogólnoużytkowe. Są wykorzystywane w powożeniu, rekreacji i ujeżdżeniu, a ze względu na łagodny charakter mogą pracować w hipoterapii z osobami niepełnosprawnymi. Konia fryzyjskiego można spotkać na pokazach rewiowych.

Choć rzadko zdarza się widzieć fryzy na wysokich szczeblach konkursów jeździeckich, czasem pojawiają się w ujeżdżeniu lub powożeniu. To także doskonałe konie rodzinne, które świetnie nadają się na towarzyszy do rekreacji i wyjazdów w teren pod siodłem.