Prawdziwa nazwa kucy rasy Mérens to „Ariegeois” i zawdzięczają ją niewielkiej, francuskiej wiosce w regionie Ariege, położonej w Pirenejach. Surowy klimat gór, między którymi najczęściej mieszczą się ich pastwiska sprawił, że są to niezwykle silne i wytrzymałe konie.

KUC MÉRENS – HISTORIA RASY

Jest to rasa kucy hodowana już od setek lat. Co zaskakujące, w pewnym okresie ich rozwoju hodowlanego zdecydowano się połączyć je nawet z ogierami krwi arabskiej. Widoczne są również ich pewne podobieństwa do prehistorycznego chevaux barbus – konia namalowanego w jaskini Niaux około 13000 lat p.n.e. Kuce Mérens łączy się, także z końmi opisanymi przez Juliusza Cezara w Pamiętnikach z wojny galijskiej. Później krzyżowano je z wieloma rasami pociągowymi jak perszeron czy końmi bretońskimi.

Początek selektywnej hodowli kuców Mérens datuje się na 1908 rok. Osobniki wykorzystane do jej rozwoju najbardziej przypominały swoich pradawnych przodków. W 1948 roku założono księgę stadną rasy Ariegeois oraz wprowadzono waloryzację jej przydatności do prac,y takiej jak praca w zaprzęgu, na lonży, w siodle oraz w skokach terenowych. Takie zabieg pomógł odpowiednio określić typ pożądanych ogierów reprodukcyjnych.

Aktualnie kuce Mérens hodowane są w całej Europie poprzez chów pastwiskowy, gdyż rasa ta źle znosi przebywanie w zamknięciu. Ich niezwykła wytrzymałość i zahartowanie pozwalają na swobodny wypas na górskich pastwiskach, gdzie ich głównym pożywieniem jest trawa. W okresie zimowym schodzą w niższe rejony górskie, a ich gruba okrywa włosowa bardzo dobrze sprawdza się podczas nieprzyjaznej pogody.

BUDOWA

Obecnie rasa dzieli się na dwa typy: pierwszy obejmuje mniejsze konie o lżejszej wadze i tradycyjnym, górskich wyglądzie a drugi typ opisuje konie o wyższym wzrośnie i bardziej sportowej sylwetce. Kuce Mérens charakteryzują się małą głową o prostym profilu i szerokim czole. Szyja jest krótka, mocna i dobrze osadzona. Posiadają mocno zarysowany kłąb i długi, szeroki grzbiet. Nogi są masywne i widoczne jest dobre zarysowanie stawów. Kopyta są wyjątkowo silne, a krok pewny. Wyposażone są w ogon i grzywę o bujnym owłosieniu oraz dopuszcza się subtelne szczotki na pęcinach.

Konie Ariegeois mogą osiągnąć wysokość od 115-155 cm kłębie, jednak zgodnie z rejestrem najbardziej pożądany jest wzrost od 145 do 155 cm.

UMASZCZENIE

Kuce rasy Mérens występują tylko w karym umaszczeniu, bardzo rzadko zdarzają się białe odmiany i są one raczej niepożądane. Podczas okresu zimowego ich sierść przyjmuje lekko rudawy odcień.

CHARAKTER I UŻYTKOWANIE

Są to kuce o niezwykłej sile i zdolności przystosowania do bardzo trudnych warunków. Z tego też powodu były niegdyś wykorzystywane do pracy w silach zbrojnych, rolnictwie, górnictwie i transporcie. Aktualnie ceni się je za ich spokojne usposobienie, zrównoważony temperament i uległość. Rasa Mérens wyróżnia się niesamowitą uniwersalnością, dzięki temu świetnie sprawdza się do dzisiaj w pracy zaprzęgowej, pociągowej oraz jeździe wierzchowej. Ich pewny krok i wytrzymałość czynią je końmi idealnymi do rajdów terenowych, zwłaszcza po obszarach górskich. Powszechnie uczestniczą również w konkursach skoków przez przeszkody, zawodach ujeżdżeniowych i w powożeniu.

CENA

Cena kuca rasy Mérens waha się między 10 a nawet 80 tys. złotych. Wysokość kwoty uzależniona jest od wieku, stanu fizycznego, umiejętności, osiągnięć i pochodzenia konia.