Tajemnicze, smukłe konie marwari o charakterystycznych uszach zakrzywionych sierpowato do wewnątrz – skąd pochodzą i jakie są? Sprawdź najważniejsze informacje o tej rasie.

Marwari to konie o szlachetnej, smukłej sylwetce i wzroście około 140-150 cm w kłębie. Rasa charakteryzuje się wydłużonym grzbietem i ściętym zadem, wysoko osadzoną szyją, suchymi nogami o niewielkich kopytach i wyraźnie zaznaczonym kłębem. U koni tej rasy występują wszystkie rodzaje maści, łącznie ze srokatą. Najbardziej charakterystyczne są oczywiście zakrzywione uszy marwari, u niektórych koni stykające się końcówkami. Konie tej rasy są rzadko spotykane poza swoją ojczyzną, głównie z powodu zakazu wywozu koni poza granice kraju.

Konie marwari – pochodzenie i przeznaczenie rasy

Rasa marwari wywodzi się z regionu Marwar (lub Jodhpur) w Radżastanie, w północno-zachodnich Indiach. Jest blisko spokrewniona z rasą kathiawari, którą również cechują zakrzywione uszy. Marwari to stara rasa o niejasnym pochodzeniu, wokół której krąży wiele legend i przesądów. Mówi się, że współczesne konie wywodzą się od rumaków bojowych Radźputów z regionów Marwar i Mewar, z dolewem krwi koni turkmeńskich i arabskich. Hodowlą zajmowały się najbardziej prestiżowe stajnie należące do władców i wojskowych, a konie uznawano za boskie istoty, których mogą dosiadać tylko członkowie rodzin władców.

Marwari używano jako koni bojowych, ponieważ ich wytrzymałość, podatność na szkolenie, a także lojalność i odwaga nie miały sobie równych. Ich budowa ułatwia poruszanie się po terenach pustynnych. Z końmi marwari wiąże się legenda, według której mogą opuścić pole bitwy tylko w trzech przypadkach: w razie zwycięstwa, śmierci lub wyniesienia rannego żołnierza w bezpieczne miejsce. Dziś marwari stanowią ważny element kultury swojego regionu i są końmi używanymi do jazdy wierzchem. Sprawdzają się w rajdach nazywanych „konnymi safari”, w ujeżdżeniu (dzięki wysokiej akcji nóg) oraz w  grze w polo.